Bir kadının 90-60-90 ölçülerinde olması o kadını güzel yapmaz. Çekici hiç yapmaz. Hele doğru erkeği bulmasına hiç mi hiç yardımı dokunmaz. Önemli olan tavrınızdır. Duruşunuzdur. Gerisi kolayca “tüketilebilir”.
Son derece “mükemmel” ölçülere ya da güzel bir yüze. şahane bir bedene sahip olabilirsiniz. Eğer o görüntüyü kendinden emin olmayan bir ruh haliyle taşıyorsanız, sizin değil, olsa olsa vücudunuzun farkına varacaklardır. Sizi belki güzel bulabilirler ama siz onların gözünde bir süsten ibaret olduğunuz duygusunu çok kısa zamanda yaşamaya başlarsınız.
İnsan bir bütündür. Sadece bir görüntüden ibaret değildir.
Kendinize verdiğiniz değer asla vücut ölçülerinizle, güzel ya da çirkin olmakla ilgili değildir.
Önemli olan kendinizi kimseyle kıyaslamadan değerli görebilmektir.
Bu, kendi “ölçülerinizi” yaratmak demektir. Vücut ölçülerinizden bahsetmiyorum elbette.
Kendinize değer vermiyorsanız, istediğiniz hayatı bir türlü yaşayamıyorsanız. kendinize uygun, en “doğru” erkeği bulamıyorsanız sorun asla vücut ölçülerinizin mükemmel olmasıyla çözülecek türden değildir.
Önemli olan seksi olmak da değildir. Bütün mesele sahip olduğunuz değerlerin farkına varmanızdır.
Çoğumuz kendimizi görüntümüzle değerlendirir, başkalarının görüntüleriyle kıyaslar, mükemmelliği herkese göre değişen ölçülerden bir ortalama belirleyip kendimizi bir sıralamaya sokarız.
O zaman tek düşündüğümüz ne kadar sıradan biri olduğumuzdur. Bizden başka herkes mükemmel yaratılmış sanki,
ama sıra bize gelince bütün kusurlar bizde toplanmış gibi gelir her zaman.
Şu kendimizde kusur bulma zaafımız yok mu? İyi taraflarımızı bir türlü göremeyiz. Kim bilir ne çok olumlu özelliğimiz var!
Kaç kişinin size bakarak olumlu özelliklerinizi düşündüğünü tahmin edebilir misiniz? Belki size de sayısız defa söylendi bu. Ama siz genel geçer “mükemmellik ölçülerine” o kadar kafayı takmışsınız ki bunları duymuyorsunuz bile.
